Na bijna 22 jaar wonen in de Achterhoek zijn we weer teruggekeerd naar Delft, de stad waar ik daarvoor, vanaf het begin van mijn studie, bijna 25 jaar heb gewoond, 18 jaar samen met mijn echtgenote Marijke. Het was voor ons een gevoel van weer thuis komen. In Delft heb ik mijn studententijd doorgebracht, zijn we getrouwd en hebben we onze 4 kinderen gekregen. Ook ben ik er ongeveer 16 jaar politiek actief geweest waarvan bijna 12 jaar als raadslid voor de PvdA waaronder 4 jaar ook als wethouder. Een zeer intensieve leefperiode waarin ik de Prinsenstad en veel mensen intensief heb leren kennen en waarin ik mij heb kunnen inzetten voor de verdere ontwikkeling van de stad en voor het wel en wee van de delftenaren.
In de Achterhoek en omgeving was het ook fijn wonen en werken. Mooie natuur, karakteristiek cultuurlandschap, veel ruimte, fijne vrienden. Maar met pensioen in zicht en nog heel veel energie vonden wij het voor ons, met name op cultureel gebied, niet de meest uitdagende leefomgeving voor onze nieuwe levensfase. Het culturele leven in de Achterhoek vindt in belangrijke mate zijn oorsprong in het samenleven van de mensen die er van oorsprong wonen. Wij zijn niet in de Achterhoek geboren en opgegroeid en missen die oorspronkelijke inbedding. Ook hebben we veel andere interessegebieden.
In Delft konden we al heel snel de draad weer oppakken. We werden weer opgenomen in enkele vriendengroepen. Iedereen is, net als wij, ook ouder geworden maar ze zijn niet minder leuk en interessant. In de stad is wel het één en ander veranderd, maar de kleur, de geur en de intimiteit van de stad is nog steeds hetzelfde. De komende jaren hopen we weer met veel nieuwe Delftse mensen kennis te maken. Onze vrienden in de Achterhoek zullen we ook nog regelmatig, onder meer via weekendjes met onze camper, bezoeken. Maar Delft voelt bij ons weer als vertrouwd “thuis”.